سازه هاي مهندسی بايد به نحو ايمني بتوانند در مقابل بارهاي وارده مقاومت نمايند.
در كنار معيار مقاومت, سازه بايد سختي جانبي كافي داشته باشد تا تغيير شكلهاي بيشتر از حد مجاز در آن ايجاد نگردد.
مقاومت و سختي يك سازه بستگي به آرايش هندسي اعضاء ، مشخصات هندسي مقطع اعضاءومصالح بكار رفته دارد.
در يك تعريف كلي،مقاومت در مقابل تغيير مكان سختي نام دارد.
روش محاسبه سختي نيز بدين صورت است كه اگر براي تحليل سازه،تغييرمكانهاي سازگار شامل انتقالها ودورانها به عنوان مجهول انتخاب شوندو سپس شرايط تعادل نيروها در گره هاي سازه اعمال گردد;معادلاتي بدست خواهند آمد كه مجهولات آنهاتغيير مكانهاوضرائب آنهاضرائب سختي ساختمان ميباشد.
عبارتست از نيروي متناظربا درجه آزادي به ازاي تغيير مكان واحددر درجه آزادي،وقتيكه تغيير مكان در ساير درجات آزادي برابر صفر باشد.
روش شيب افت يك نمونه ازاين روش در تحليل كلاسيك سازه هاست.
همچنين اغلب برنامه هاي موجود تحليل سازه ها بر پايه روش سختي قرار دارد.
يك سازه به هر دليلي كه مرتعش مي شود تغييرشكل آن يكي از حالات زير يا تركيبي از آنها خواهد بود.
1-تغيير شكل محوري : ارتعاش يك بلوك صلب روي خاك
2-تغيير شكل خمشي:ارتعاش سازه هاي بلند مانند ارتعاش يك دود كش بلند.
3-تغيير شكل برشي:ارتعاش افقي يك ساختمان چند طبقه كه به وسيله تيرهاي صلب كف در ترازهاي مختلف به يكديگر اتصال دارند.
4-تغيير شكل پيچشي:پيچش يك ساختمان با سختي هاي متفاوت
بطور كلي شكل ونوع ارتعاشي يك سازه بستگي به چگونگي پخش جرم وسختي سازه و شرايط تكيه گاهي دارد.
برابر جمع سختي جانبي اعضاء قائم باربر جانبي در يك طبقه است.
براي محاسبه اين سختي ها ميتوان تغيير مكان جانبي واحدي را در سقف طبقه مورد نظر وارد كرد
در حالتيكه كليه طبقات زيرين بدون حركت باقي بمانند.
برابر جمع سختي جانبي اعضاء قائم باربر جانبي در تراز مورد نظر است.
براي محاسبه اين سختي ها ميتوان تغيير مكان جانبي واحدي را در سقف طبقه مورد نظر وارد كرد
در حالتيكه دركليه طبقات هيچ قيدي در برابر حركت حركت وجود نداشته باشد.
مركز برش محل برآيند برشهاي يك طبقه است .
اگر كف تنها تحت اثر يك لنگر پيچشي قرار بگيرد نقطه اي كه تغيير مكان جانبي ندهد مركز پيچش است.