میان قاب، همان دیوارهای بیرونی و داخلی ساختمان است که در سازه های فولادی و بتنی نقش جدا کننده های ساختمان را بر عهده دارند. بسته به اجرای این دیوارها، می توانند در افزایش سختی جانبی سازه موثر باشند.

در ﺣﺎل ﺣﺎﺿﺮ ﻣﻴﺎﻧﻘﺎﺑﻬﺎ ﺑﺎ اﻫﺪاف ﻏﻴﺮ ﺳﺎزهای و ﻋﻤﺪﺗﺎً ﺑﻪ ﻣﻨﻈﻮر ﺗﻘﺴﻴﻢ ﻓﻀﺎ در ﺳﺎﺧﺘﻤﺎنﻫﺎ ﺑﻜﺎر ﻣﻲروﻧﺪ. ﻃﻲ ﺗﺤﻘﻴﻘﺎت ﻣﺨﺘﻠﻒ ﻧﺸﺎن داده ﺷﺪه اﺳﺖ ﻛﻪ ‫اﻳﻦ اﻋﻀﺎ ﺗﺎﺛﻴﺮ ﺑﺴﺰاﻳﻲ ﺑﺮ روی ﺳﺨﺘﻲ و ﻣﻘﺎوﻣﺖ ﺟﺎﻧﺒﻲ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎنﻫﺎ داﺷﺘﻪ و ﻟﺬا ﺗﺎﺛﻴﺮات آﻧﻬﺎ در رﻓﺘﺎر ﻟﺮزهای ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻪ ﻫﻨﮕﺎم ﺗﺤﻠﻴﻞ و ﻃﺮاﺣﻲ ‫ﻟﺤﺎظ ﮔﺮدد. وﺟﻮد ﻣﻴﺎﻧﻘﺎﺑﻬﺎ در ﺳﻴﺴﺘﻢ ﺳﺎزه ای ﻳﻚ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن، آﻧﺮا در ﻣﻘﺎﺑﻞ ﺑﺎرﻫﺎی ﺟﺎﻧﺒﻲ ‫زﻟﺰﻟﻪ ﺗﻘﻮﻳﺖ ﻣﻲﻧﻤﺎﻳﺪ. ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ اﻳﻦ اﻟﻤﺎنﻫﺎ ﺑﺎﻋﺚ ﺑﺎﻻ رﻓﺘﻦ ﻣﻴﺰان ﺟﺬب اﻧﺮژی ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن ﺑﻪ ﻫﻨﮕﺎم وﻗﻮع زﻣﻴﻦ ﻟﺮزه ﻣﻲﺷﻮﻧﺪ. ‫ﻟﺰوم ﺗﻘﻮﻳﺖ ﻣﻴﺎﻧﻘﺎﺑﻬﺎی ﺳﺎﺧﺘﻪ ﺷﺪه از ﻣﺼﺎﻟﺢ ﺑﻨﺎﻳﻲ در راﺳﺘﺎی اﻓﺰاﻳﺶ ﻣﻘﺎوﻣﺖ ﺟﺎﻧﺒﻲ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎنﻫﺎ در ﺑﺮاﺑﺮ زﻟﺰﻟﻪ، ﺑﺮای ﺳﺎﻟﻴﺎن ﻣﺘﻤﺎدی ﻣﻮرد ‫ﺗﻮﺟﻪ ﻣﺤﻘﻘﻴﻦ ﺑﻮده اﺳﺖ. ﺑﺮای دﺳﺖ ﻳﺎﻓﺘﻦ ﺑﻪ ﻣﻴﺎﻗﺎﺑﻬﺎﻳﻲ ﺑﺎ ﻣﻘﺎوﻣﺖ و ﺷﻜﻞ ﭘﺬﻳﺮی ﻣﻄﻠﻮب روﺷﻬﺎی ﻣﺨﺘﻠﻔﻲ ﻣﻮرد ﺑﺮرﺳﻲ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ. ﺑﺮﺧﻲ از اﻳﻦ ‫روشﻫﺎ ﻋﺒﺎرﺗﻨﺪ از: اﺳﺘﻔﺎده از ﺑﺮﺷﮕﻴﺮﻫﺎ در ﺳﻄﺢ ﻣﺸﺘﺮک ﺑﻴﻦ ﻗﺎب و ﻣﻴﺎﻧﻘﺎب، اﺳﺘﻔﺎده از روﻛﺶ ﺑﺘﻨﻲ و …

‫در اداﻣﻪ ﺑﺮﺧﻲ از ﻣﺤﻘﻘﻴﻦ ﺗﻼش ﻧﻤﻮدﻧﺪ ﺗﺎ ﺑﺎ ﺣﺬف ﻣﻮدﻫﺎی ﻧﺎﻣﻄﻠﻮب ﺷﻜﺴﺖ ﻣﻴﺎﻧﻘﺎب و اﻓﺰاﻳﺶ ﺷﻜﻞ ﭘﺬﻳﺮی آن، ﺑﻪ ﻧﻮﻋﻲ ﻣﻴﺎﻧﻘﺎب ﻣﻬﻨﺪﺳﻲ ‫دﺳﺖ ﭘﻴﺪا ﻛﻨﻨﺪ. از ﺟﻤﻠﻪ اﻳﻦ ﺗﺤﻘﻴﻘﺎت ﻣﻲﺗﻮان ﺑﻪ ﺑﺮرﺳﻲ اﺳﺘﻔﺎده از ﻣﻴﺎﻧﻘﺎﺑﻬﺎﻳﻲ ﺑﺎ ﺷﺒﻜﻪ ﻫﺎی ﻛﺎﻣﭙﻮزﻳﺖ ﭘﻠﻴﻤﺮی اﺷﺎره ﻛﺮد.

 ساختمان‌های دارای اسکلت فولادی یا بتنی بادیوارهای بنایی محصور در قاب از مهمترین ساختمان‌های متداول در شهرهای ایران هستند که معمولا برای سازه‌های کوتاه و متوسط مورد استفاده قرار می‌گیرد. اینگونه دیوارها، با عناوین مختلفی مانند میانقاب، جداگرمیانقابی یا جداکننده‌های میانقابی و سیستم متشکل از قاب و میانقاب با عناوینی چون قاب‌بندی شده، سیستم دوگانه یا ترکیبی و قاب مرکب و غیره نامیده می‌شوند